In ‘De laatkomer’ van Dimitri Verhulst verlaat vierenzeventig-jarige Désiré Cordier het pad zoals dat richting graf voor hem was uitgestippeld, om zich alsnog te kunnen verzoenen met zijn leven. Hij belazert de kluit op virtuoze wijze door zich voor te doen als demente en incontinente grijsaard die op zijn einde afstevent. De rol van zijn leven, en die wordt nóg veelbelovender als er opeens een demente jeugdliefde in het tehuis opduikt.
