Nadat zij een Oscar had gekregen, werd Willeke van Ammelrooy door een Canadese producente benaderd voor een rol in een film over de Japanse interneringskampen in voormalig Nederlands-Indië.
De film kwam helaas niet van de grond, maar de actrice had inmiddels al veel research gedaan. Het onderwerp boeide haar mateloos en liet haar niet meer los.
Na een interview in een landelijke krant kreeg zij van de toen nog in leven zijnde moeders en de op leeftijd zijnde dochters uit dergelijke kampen materiaal aangeboden. Zo ook dit dagboek van Toos Blokland.
Niet veel dagboeken die ter plekke geschreven zijn, zijn bewaard gebleven.
Het boek Vrouwenleed is een vrijwel exacte weergave van wat Toos toen heeft opgeschreven.
Ze vertelt daarin over haar verantwoordelijkheid als oudste, over haar angst voor de dood, over het gevecht tegen de honger en verslonzing en over haar ontluikende liefde. Ontroerend wrang en poëtisch.
